Ana sayfa
Filozof Blaise Pascal'a göre, bir erkek ancak bir sebebi olduğunda kalbini açabilir, erkek bu kapasitesine kendi dilinde "insan olma düşüncesi" der.
Yine de gönül ferman dinlemez. Âşık olduğumuzda, mantık aramayız, hiçbir şeye de eski gözle bakıp çıkarımlar yapamayız. Kalbin nedenleri her zaman rasyonel olmaz, arzu ve hevesler sebeplerden bağımsızdır.
Dahası, aşkta mantık aranmaz ki zâten. Bâzen birinden niye etkilendiğimizi anlamak zordur, niye olağan dışı davranışlara kapıldığımızı da bilemeyiz. Çünkü kalp mantık aramaz, niçini araştırmaz, onun kendi nedenleri vardır...
Sadâkatsizlik bâzen sebepsiz yere ortaya çıkar, dingin zamanlarda duyulan gök gürlemesi gibi, inandıklarınızın devrilmesine benzer. Yine de sadâkatsizliğin de mantıkî sebepleri ihmâl ettiren kendi nedenleri vardır.
Üzerinde kafa yormak; fantezilerin ve yasakların câzibesini artırmaya, eşinize yeni biriymiş gözüyle bakmaya, içinizde çiçekler açmasına ve yeni bir mâcerayâ atılmaya heves uyandıracaktır.
Mâcerâ, daha doğrusu çok eşlilik mâcerası, kişiler arası bir ilişki olduğu kadar kişinin kendi içine doğru yol aldığı bir serüvendir de. Suçlayıcı bir toplum ortamında, sadâkatsizlik çoğu zaman antipatik ve negatif çağrışım yapan bir kelimedir. Sadâkatsizin eşi kurban olarak tanımlandığı için sadâkatsiz olan; kötü kişi, kalp kıran kişi durumunda algılanır. İyi de birden fazla kişiyi sevmek neden mümkün olmasın?
Her kalbin, niçinleri ihmâl eden kendi nedenleri vardır! Çok eşlilik, bir çiftin yaşamı dışında kalan diğer bir birlikteliği ifâde eder. Eşinizle hiçbir ilgis yoktur, kişisel bir tercihtir ve mantıkî bir sebebi yoktur, arzularınızın ve tutkularınızın sizi getirdiği yerdir. Neden olduğunu anlamaya çalışmak, suçluluk hissi yaşamak yersizdir. İkinci bir aşk girmek insana gönlünden gelen bir taleptir. Her kalbin niçinleri ihmâl eden kendi nedenleri vardır.
